“EDGE OF CIVILIZATION” neemt de kijker mee, zowel voor als achter de camera.

De maker, zijn emoties en de manier van fotograferen, zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het een creëert het ander, wat je niet voelt kun je niet vastleggen.

Een openhartige kijk in de wereld van een conflictfotograaf.

Er zijn tal van fotoboeken over alle oorlogen die worden gevoerd of zijn gevoerd.

Dit boek geeft nog een interessante aanvulling op het vaak schokkende beeldrelaas, namelijk het verhaal van de fotograaf. Wat bezielt hem om zijn familie in vredige omstandigheden te verlaten en onder vaak gevaarlijke omstandigheden zijn werk te gaan doen.

Waarom?

Is het passie?

Is het de drang naar avontuur?

Fotograaf Eddy van Wessel gaat in “EDGE OF CIVILIZATION” openhartig in op vragen over de risico’s, die steeds groter worden, de angsten, maar ook de de onvoorwaardelijke kameraadschap die kan ontstaan met rebellen, het onbegrensde vertrouwen in helpers en zogeheten ‘fixers’ en de voor- en nadelen van ‘embedded’ meegaan met troepen of op je eigen houtje je weg zoeken.

Maar ook de fotografische kant wordt niet vergeten. Under cover werken betekent vooral niet opvallen door je camera’s. Een of meer kleine camera’s worden gebruikt en ook wordt nog vaak gewerkt op film. Als fotograaf heb je een eigen methode, waarmee je probeert zoveel mogelijk vrienden te maken in omstandigheden, waarin het kidnappen van journalisten steeds vaker gezien wordt als een winstgevende zaak.

Over die eigen methode gaat het in dit boek. Niet alleen de camera’s, maar vooral het gebruik van specifieke beeldhoeken, de ‘ruige’ manier van printen.

In de vorm van ‘interviews’ wordt meer inzicht gegeven in de mens achter de fotograaf, de man, die vaak wekenlang zonder enig contact met de achterban geconcentreerd bezig is met het optekenen van een verhaal. Een beeldverhaal dat de wereld laat zien hoe het is aan de zelfkant van de samenleving, daar waar de beschaving, zoals wij die graag koesteren, eigenlijk niet meer bestaat.

Het zijn vervolgverhalen, die het resultaat zijn van steeds terugkeren naar dezelfde plek, steeds opnieuw contact hebben met mensen, die níet weg kunnen, die onder dreiging van vijandelijk vuur jarenlang en vaak onder barre omstandigheden en tegen beter weten in hopen op verbetering.

Die twee-eenheid van beeld en achtergrond van de fotograaf maken dit een bijzonder boek, een boek dat vaker zal worden bekeken.